Rina Wengine Urip | Cerita Cekak Basa Jawa

 Rina Wengine Urip

 Hawa kang sumilir rumasu ing dinten iki, Ibu iki tansah sabar ngrawat garwane kang nglewati lara parah kanthi ketelatenan lan sabar, nanging takdir ngomong liyo, garwene tansah pejah ninggalne ibu iki lan 3 anak lanange.Ibu iki kang pareng asma Ibu Umi ,ibu iki terkenal kaleh sifat e kang ramah,apikan,dermawan,lan sabar.
  Dina wiwit dina wis dilakoni dening ib Um,ibu rondo iki kaleh 3 anak lanange.Keluargane ibu Umi iki dikenal karo keluarga kang urip penak lan sugih nalika garwane taksih lujeng,nanging uripe saiki banjur keplantrang-plantrang sahingga beliaune buruh dadi wong tukang momong.
  Sawijining Dina yogane ingkang terakhir metu saka sd banjur kudu nglebokake anak e ning SMP NEGERI lamun beliaune tansah susah lan nelangsa bisa opo ora dewe e ngragati anak e iki, tonggo tepara sisih omah e lan liya-liyame pada alok menyang dewek e, wong wong podo ngomong lek ibu Umi iki rabakal. Iso ngragati anak e mlebu sekolah smp kang negeri.Nalika mireng unen-unen iku ibu saka 3 anak iki banjur nangis lan nratapi nasibe marang gusti kang kuwasa kanthi tekad lan semangat saka ibune, banjur anak e mau bisa mlebu smp negeri. Rintangan banjur ora mandek nek kene wae....
  Dina wiwit Dina banjur dilewati dening ibu Umi kanthi sabar lan ikhlas. Kerja keras kang dipun lampahi ibu iki kanggo ngragati putra-putrane.Sakmenika  anak e kang terakhir kang nerusne nk smp mau banjur munggah ing kelas 3,sehingga ibu Umi iki makarya luih kejer maleh amrga beliaune badhe nglebokne anak e ing SMA NEGERI.Banjur kaya biasane tangga-tanggane pada nyiber amargi kepingane ibu iki nglebokake anak e ing SMA NEGERI ,lamun ibu Umi iki ora gubris omongane wong-wong ,banjur dewek e tetep mantep karo tekad e yen arep nglebokake putrane ing SMA.
  Sawijining Dina yogane iki banjur lulus saka SMP Negeri kanthi nilai kanh apik banjur dheweke oleh beasiswa kanggo mlebu SMA NEGERI. Syukur lan syukur sing dipun rasakake dening Ibu Umi niki, do'a lan usaha deweke kang pengen nglebokake anak e ning SMA Negeri banjur kelakon. Dina wiwit dina wis dilewati dening ibuk iki, ora krasa lek ngragati anak e wis tekan 3 tahun iki. Banjur anak e wis kelas 3 iki meh lulus. Lan akhire anak e bu Umi lulus kelas 3 tahun iki. Akhir e anak e wis tamat anggone Nyekolah anak e,ibu Umi iki banjur bersyukur banget amarga iso nyekolahne anake tanpa nggubris omongane tangga-tanggane. Ora mung teko semene banjur ibu lan anak lanang e omong-omongan dening griya
"Buk,sakjane aku pengen sekolah maneh ing pendidikan Akmil"ucap anak lanang e
Bu umi banjur mangsuli "kepriye ya le, ibuk iki iya pengen nyekolahne sman nek kono nanging ibu bisa opo, ragate ra titik lee! "Raut kang wajah kang susah
"Mpun buk, gak sah dipikir aku tak kerja mawon bantu jenengan"wangsulane putrane Ibu Umi ora jawab namung manthuk marang putrane iku. Wiwit omong-omongan iku ibu Umi tansah mikirne omongane anak e yen pengen sekolah ing AKMIL. Ibu iki tansah nelongso lan susah mikerne pie carane dheweke bisa nggragati anak e iki. Saktenane iku anak e ora nuntut ibune gawe nyekolahne dheweke, lamun anak e nduwe tekad gede kanggo keluargane supaya bisa mulya lan bahagiakne ibune, lamun takdir ora mihak marang bocah iki. Nalika ngrenung lan mikir dowo ibu Umi banjur do'a lan pasrah marang Gusti kang Maha Kuasa supaya diwenehi dalan keluar ing masalah iki.  Ing sawijining dina ibu Umi iki banjur silaturahmi marang omah e mas e, dek kono bu Umi banjur njlentrehne masalah e lan uneg-uneg e marang mas e iki, banjur cakap-cakap dowo akhir e mas e iki nyarane supaya ibu umi iki nyekolahne anak e ing Akademi Militer. Sakwise dolan menyang omah e mas e bu Umi iki banjur balik wangsul. Sakbanjur e teko ing omah ibu iki  ngrenungne omongane mas e maeng marangg dheweke, lan akhir e putrane dijak omong-omongan maleh. "Lee, mreneo jal!" perintah saka ibune
"Inggih buk wonten nopo? " wangsulane putrane
"Pie anggonmu pengen sekolah maneh ki?, opo wis mantab tenan lee? "
Putrane mangsuli "Inggih buk, nanging mboten usah buk, aku tak bantu ibuk mawon makaryo. "
"Ojo lee, lek pancen awakmu nduwe tekad tenan, ibu siap ngragati lee. " jawab ibu kara suara trenyuh
"Mboten usah buk, aku sampun bersyukur sampun disekolahne nganti SMA, banjur saiki aku badhe bales jasane jenengan" tutur putrane kanthii suara kang lembut
"Ora usah lee, ibuk pengen awakmu sekolah maneh kanthi temenan, supaya bisa banggakne ibuk"
Sakbanjur e ibuk lam anak lanang e iki rangkul-rangkulan.
   Dina wiwit dina akhir e putrane bu Umi iki banjur daftar ing AKMIL. Sak banjur e daftar nunggu pirang wulann akhir e putrane ibu Umi iki banjur budal ing asrama pendidikan Kanggo miwiti tes. Tes wiwit tes wis dilakoni dening putrane bu Umi iki lan akhir e dumugi teko tes kang akhir tes penentu saking kelulusan pendidikan akmil e supaya anak e bisa dadis TNI tumenan, lan dina kang ditunggu-tunggu yaiku pengumuman kelulusan, akhir e putrane bu umi iki lolos dening pendidikan akmil e iki.
  Sakbanjure anak e Ibu umi iki lulus lan Bali ing desane ngganggi sragam lan wis dadi TNI tumenan, banjur Ibu Umi marem banget lan bersyukur kalian nikmat gusti kang kuasa dheweke biaa ngragati anak e ngantu sukses lan banggakno dewek e. Tonggo-tonggone banjur apik marang bu Umi lan banjur urip tentrem kaliyan bu Umi. Tansah bu Umi marem banget amargi anak e sukses lan banggakne beliau.
  Rina iku paribasan kayata seneng lan padang e urip senajan wengine urip iku paribasan kaya ta peteng e urip kang niba tangi nglampahi masalah ing urip iki. 
 
Nama:Veny Anjarir Fadila
Kelas: 12 mipa 3
No.absen: 32